Przejdź do zawartości

stukot

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
stukot (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) powtarzający się rytmicznie dźwięk powstały przy uderzaniu o twarde przedmioty
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rozległ się usypiający, nieco niewprawny stukot klawiszy maszyny do pisania[1].
składnia:
(1.1) stukot + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) turkot
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dźwięk
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stuk mrz, stukotanie n, stukotliwość ż
czas. stukotać ndk.
przym. stukotliwy
wykrz. stuk
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. stukotać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mariusz Cieślik, Śmieszni kochankowie, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.