Przejdź do zawartości

spuścizna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

spuścizna (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[spuɕˈt͡ɕizna], AS[spuśćizna], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) to, co zostaje w spadku po kimś[1]
(1.2) utwory, dzieła autora, który już nie żyje[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. puścizna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. puszczanie n, puszczenie n, spust m, puszczalstwo n, puścizna ż, dopuszczenie n, dopuszczanie n
czas. puszczać ndk., dopuszczać ndk., upuszczać ndk., spuszczać ndk., spuścić dk., wypuszczać ndk., wypuścić dk.
przym. puszczalski, spustowy
przysł. spustowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „spuścizna” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.