spierdalać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

spierdalać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[spʲjɛrˈdalaʨ̑], AS[spʹi ̯erdalać], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. spierdolić)

(1.1) wulg. pospiesznie oddalać się z jakiegoś miejsca
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Mam ci tylko do powiedzenia dwa słowa: spierdalaj, skurwysynie![1]
(1.1) Jak im świsnąłem łopatą przed nosem, to spierdalali, się kurzyło[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) posp. spieprzać, spierdzielać; neutr. uciekać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spierdalanie n, spierdolenie n
czas. spierdolić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. spierdolić + -ać
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: uciekać
źródła:
  1. Zygmunt Miłoszewski, Domofon, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jerzy Danilewicz, Co on wie o zabijaniu, „Polityka nr 2647”, 2008-03-29, Narodowy Korpus Języka Polskiego.