siedlecki
siedlecki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik siedlecki siedlecka siedleckie siedleccy siedleckie dopełniacz siedleckiego siedleckiej siedleckiego siedleckich celownik siedleckiemu siedleckiej siedleckiemu siedleckim biernik siedleckiego siedlecki siedlecką siedleckie siedleckich siedleckie narzędnik siedleckim siedlecką siedleckim siedleckimi miejscownik siedleckim siedleckiej siedleckim siedleckich wołacz siedlecki siedlecka siedleckie siedleccy siedleckie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Powstały gubernie: warszawska, kaliska, piotrkowska, radomska, kielecka, lubelska, siedlecka, płocka, łomżyńska i suwalska, zarządzane przez: gubernatora, wicegubernatora i rząd gubernialny[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) województwo siedleckie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 267.
- ↑ Wojciech Witkowski, Historia administracji w Polsce 1764-1989, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.