płocki

płocki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpwɔʦ̑ʲci], AS: [pu̯ocʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do Płocka, związany z Płockiem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	płocki		płocka	płockie	płoccy	płockie
dopełniacz	płockiego		płockiej	płockiego	płockich
celownik	płockiemu		płockiej	płockiemu	płockim
biernik	płockiego	płocki	płocką	płockie	płockich	płockie
narzędnik	płockim		płocką	płockim	płockimi
miejscownik	płockim		płockiej	płockim	płockich
wołacz	płocki		płocka	płockie	płoccy	płockie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Biskup płocki studiował w Rzymie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) województwo płockie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Płock mrz, płocczanin mos, płocczanka ż

przym. podpłocki

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Płock + -i

uwagi:

tłumaczenia:

• łaciński: (1.1) Plocensis

źródła: