samarkandczyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

samarkandczyk (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Samarkandy; osoba z tego miasta
odmiana:
przykłady:
(1.1) wreszcie [Timur - przyp.] wrócił do swej wspaniałej stolicy. Powitały go tłumy samarkandczyków[1].
(1.1) Jak wynika z przytoczonych fragmentów informatorzy określają siebie, po pierwsze jako mieszkańców miasta w ogóle, po drugie - jako taszkentczyków lub samarkandczyków[2].
(1.1) Prezydent zręcznie wykorzystywał też ciągle funkcjonującą konkurencję między ośrodkami regionalnymi, np. między fergańczykami a samarkandczykami (z tego drugiego wywodzi się Karimow; z tym klanem też w sojuszu taszkentczycy)[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Samarkanda ż
przym. samarkandzki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Józef Hen, Nie boję się bezsennych nocy…: z księgi trzeciej, s. 117, Czytelnik, 2001.
  2. Ewa A. Jagiełło, Polacy w Uzbekistanie: tożsamość odległej diaspory, s. 83, Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Oddział w Łodzi, 2006.
  3. Marta Tomaszkiewicz, Karimow nie żyje. W Taszkencie rozpoczęła się brutalna walka o władzę, 2016-09-02, w: Neesweek.pl [dostęp 2019-05-11]