pustelniczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pustelniczka (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. pustelnica[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W grocie pod szczytem mieszkała przed laty pustelniczka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pustelnica, eremitka, anachoretka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ascetka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pustelnictwo n, pustelnia ż, pustka ż, pustkowie n, puszcza ż, pustelniki nmos
forma męska pustelnik m
przym. pustelniczy, pusty, pustawy
przysł. pustelniczo, pusto, pustawo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. pustelnik
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: anachoretka
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pustelniczka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.