probatio

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

probatio (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) próba
(1.2) uznanie
(1.3) dowód, udowodnienie[1]
odmiana:
(1) probātiō, probātiōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikprobātiōprobātiōnēs
dopełniaczprobātiōnisprobātiōnum
celownikprobātiōnīprobātiōnibus
biernikprobātiōnemprobātiōnēs
ablatywprobātiōneprobātiōnibus
wołaczprobātiōprobātiōnēs
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. probo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. probo + -tio
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 541.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=probatio&oldid=8330595”