probo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

probo (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) motywować[1]
(1.2) udowodnić[1]
(1.3) próbować, wypróbować[1]
(1.4) pochwalać
odmiana:
(1.1-4) probo, probare, probavi, probatum (koniugacja I)
przykłady:
(1.2) Actore non probante reus absolvitur. → Gdy powód nie udowodni swoich racji, uwalnia się pozwanego.
(1.3) Amicum proba, probatum ama. → Przyjaciela próbuj, wypróbowanego kochaj.
(1.4) Video meliora proboque, deteriora sequor. → Widzę i pochwalam lepsze, idę za gorszym.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. probus
rzecz. probatio ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „probare” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 670.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=probo&oldid=8341103”