prejotacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prejotacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: prejota•cja[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. proces fonetyczny polegający na rozwinięciu się przed samogłoską dźwięku j, np. Jadam zamiast Adam[2]; zob. też prejotacja w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm[3],
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „prejotacja” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „prejotacja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „prejotacja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.