podrabiacz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

podrabiacz (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba tworząca nielegalne kopie wartościowych przedmiotów
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Bilety będą kodowane, organizatorzy zapewniają, że ewentualni podrabiacze nie mają najmniejszych szans na wprowadzenie do obiegu fałszywek[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) podrabiacz banknotów / biletów / dokumentów
synonimy:
(1.1) fałszerz; książk. falsyfikator
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podróba ż, podróbka ż
czas. podrabiać ndk., podrobić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. podrabiać + -acz
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: fałszerz
źródła:
  1. (JK), W Kuusamo, „Gazeta Krakowska”, 2002-11-27, Narodowy Korpus Języka Polskiego.