pobudliwość

pobudliwość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co pobudliwe; cecha tych, którzy są pobudliwi

(1.2) fizj. zdolność organizmów do odpowiadania na bodźce; zob. też pobudliwość w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pobudliwość	pobudliwości
dopełniacz	pobudliwości	pobudliwości
celownik	pobudliwości	pobudliwościom
biernik	pobudliwość	pobudliwości
narzędnik	pobudliwością	pobudliwościami
miejscownik	pobudliwości	pobudliwościach
wołacz	pobudliwości	pobudliwości

przykłady:

składnia:

(1.1) pobudliwość + D.

kolokacje:

(1.1) nadmierna pobudliwość • pobudliwość płciowa / seksualna

(1.2) próg pobudliwości

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

(1.2) wrażliwość

hiponimy:

(1.1-2) nadpobudliwość

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pobudka ż, pobudzanie n, pobudzenie n

czas. budzić, pobudzać ndk., pobudzić dk.

przym. pobudliwy

wykrz. pobudka

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. pobudliwy + -ość

uwagi:

Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

źródła: