plażowicz

plażowicz (język polski)

plażowicze (1.1)

wymowa:

IPA: [plaˈʒɔvʲit͡ʃ], AS: [plažovʹič], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba opalająca się na plaży

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plażowicz	plażowicze
dopełniacz	plażowicza	plażowiczów
celownik	plażowiczowi	plażowiczom
biernik	plażowicza	plażowiczów
narzędnik	plażowiczem	plażowiczami
miejscownik	plażowiczu	plażowiczach
wołacz	plażowiczu	plażowicze

przykłady:

(1.1) Nad jeziorem wystąpił prawdziwy wysyp plażowiczów. Nie ma gdzie się położyć z kocem – wszystkie miejsca są zajęte.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plaża ż, plażowanie n, plażówka ż

forma żeńska plażowiczka ż

czas. plażować ndk.

przym. plażowy

przysł. plażowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sunbather
• francuski: (1.1) plagiste m
• niemiecki: (1.1) Sonnenanbeter m
• ukraiński: (1.1) пляжник m

źródła: