pękać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: pekaćpekáč

pękać (język polski)[edytuj]

lód pęka (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpɛ̃ŋkaʨ̑], AS[pŋkać], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) przestawać być całym na skutek powstania rysy, szczeliny lub otworu
(1.2) o czymś naciągniętym, napiętym: rozrywać się, najczęściej na dwie części
(1.3) pot. bać się, odczuwać strach
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Na wiosnę, gdy zrobi się dostatecznie ciepło, pąki pękają na drzewach.
(1.3) Nie pękaj! Zrób to!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pękanie n, pęknięcie n
czas. spękać, pęknąć dk.
przym. pękaty
związki frazeologiczne:
pękać ze śmiechupękać z dumypękać ze złościpękać w szwach
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: