brista

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brista (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) pękać
(1.2) przen. wybuchać (np. płaczem, śmiechem)
(1.3) o jakości brakować (np. dokładności)
odmiana:
(1) att brista, brister, brast, brustit, brist!; pres. part. bristande, perf. part. brusten
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) spricka, rämna
(1.3) fattas, fela
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. bristning
(1.3) rzecz. brist
(1.3) przym. bristande
związki frazeologiczne:
złożenie czasownikowe utbrista
czasownik frazowy brista ut
złożenie przymiotnikowe bristfällig
etymologia:
(1.3) szw. brist + -abrak + …tworzy czasownik
uwagi:
zobacz też: Czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
źródła: