brista

brista (język szwedzki)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) pękać

(1.2) przen. wybuchać (np. płaczem, śmiechem)

(1.3) o jakości brakować (np. dokładności)

odmiana:

(1) att brista, brister, brast, brustit, brist!; pres. part. bristande, perf. part. brusten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) spricka, rämna

(1.3) fattas, fela

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. bristning

(1.3) rzecz. brist

(1.3) przym. bristande

związki frazeologiczne:

złożenie czasownikowe utbrista

czasownik frazowy brista ut

złożenie przymiotnikowe bristfällig

etymologia:

(1.3) szw. brist + -a → brak + …tworzy czasownik

uwagi:

zobacz też: Czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła: