orenburski

orenburski (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Orenburgiem, dotyczący Orenburga

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	orenburski		orenburska	orenburskie	orenburscy	orenburskie
dopełniacz	orenburskiego		orenburskiej	orenburskiego	orenburskich
celownik	orenburskiemu		orenburskiej	orenburskiemu	orenburskim
biernik	orenburskiego	orenburski	orenburską	orenburskie	orenburskich	orenburskie
narzędnik	orenburskim		orenburską	orenburskim	orenburskimi
miejscownik	orenburskim		orenburskiej	orenburskim	orenburskich
wołacz	orenburski		orenburska	orenburskie	orenburscy	orenburskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Dopiero trzecia szarża rosyjska, przeprowadzona przez pułk orenburskich ułanów, doprowadziła do gwałtownego starcia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) obwód orenburski • gubernia orenburska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Orenburg m, orenburczyk mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) арэнбургскі
• rosyjski: (1.1) оренбургский
• słowacki: (1.1) orenburský
• ukraiński: (1.1) оренбурзький

źródła: