Przejdź do zawartości

odwracać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odwracać (język polski)

[edytuj]
żołnierz się odwraca (2.1)
wymowa:
IPA[ɔdˈvrat͡sat͡ɕ], AS[odvracać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. odwrócić)

(1.1) przekręcać, obracać na drugą stronę
(1.2) zmieniać kierunek czegoś na przeciwny
(1.3) przen. zapobiegać negatywnym zdarzeniom

czasownik zwrotny niedokonany odwracać się (dk. odwrócić się)

(2.1) zwracać się w drugą stronę
(2.2) przen. porzucać kogoś
odmiana:
koniugacja I
przykłady:
(1.1) Przeglądała album, powoli odwracając kartki.
(2.1) Nie odwracaj się, gdy do ciebie mówię!
(2.2) Kiedy stracił majątek, nawet starzy przyjaciele zaczęli się od niego odwracać.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zwrot mrz, odwracalność ż, odwrót m, odwrotność ż, odwrocie n, odwracanie n, odwrócenie n
czas. wracać ndk., odwrócić dk.
przym. odwrotny, odwrotowy, odwracalny
przysł. odwrotnie
związki frazeologiczne:
odwracać kota ogonem
etymologia:
(1.1) pol. od- + wracać
(1.2-3) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: