odsłuch

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odsłuch (język polski)[edytuj]

trzy odsłuchy (1.1) na skraju sceny
wymowa:
IPA[ˈɔtswux], AS[otsu̯uχ], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. pojedyncza kolumna lub zestaw takich kolumn umieszczanych nisko na scenie przed wykonawcami w celu podniesienia ich wzajemnej słyszalności
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) monitor, głośnik kontrolny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słuch m
czas. słuchać ndk., osłuchiwać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Adam Wolański, Słownik terminów muzyki rozrywkowej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12966-2, s. 167.