oasowiec
oasowiec (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. polit. członek skrajnie prawicowej francuskiej organizacji terrorystycznej Organisation de l'Armée Secrète sprzeciwiającej się dekolonizacji Algierii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oasowiec oasowcy dopełniacz oasowca oasowców celownik oasowcowi oasowcom biernik oasowca oasowców narzędnik oasowcem oasowcami miejscownik oasowcu oasowcach wołacz oasowcu / oasowcze oasowcy depr. M. i W. lm: (te) oasowce
- przykłady:
- (1.1) Nic tak nie zdyskredytowało w oczach Francuzów oasowców, jak ich wyzute z republikańskiego sensu próby zabicia de Gaulle’a[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Ludwik Stomma, Zamach, „Polityka nr 2360”, 2002-07-27, Narodowy Korpus Języka Polskiego.