niezamężny

niezamężny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛzãˈmɛ̃w̃ʒnɨ], AS: [ńezãmẽũ̯žny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zwykle o kobiecie: nie mająca męża, będąca panną; nie będąca żoną, małżonką

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	niezamężny		niezamężna	niezamężne	niezamężni	niezamężne
dopełniacz	niezamężnego		niezamężnej	niezamężnego	niezamężnych
celownik	niezamężnemu		niezamężnej	niezamężnemu	niezamężnym
biernik	niezamężnego	niezamężny	niezamężną	niezamężne	niezamężnych	niezamężne
narzędnik	niezamężnym		niezamężną	niezamężnym	niezamężnymi
miejscownik	niezamężnym		niezamężnej	niezamężnym	niezamężnych
wołacz	niezamężny		niezamężna	niezamężne	niezamężni	niezamężne

przykłady:

(1.1) Niezamężne kobiety nadal są narażone na złośliwe uwagi i wścibskie pytania nawet ze strony najbliższej rodziny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) zamężny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nie- + zamężny

uwagi:

(1.1) por. bezżenny • nieżonaty

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) unmarried
• duński: (1.1) ugift
• fiński: (1.1) naimaton
• francuski: (1.1) célibataire
• norweski (bokmål): (1.1) ugift
• norweski (nynorsk): (1.1) ugift
• szwedzki: (1.1) ogift

źródła: