nienawistnik

nienawistnik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto nienawidzi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nienawistnik	nienawistnicy
dopełniacz	nienawistnika	nienawistników
celownik	nienawistnikowi	nienawistnikom
biernik	nienawistnika	nienawistników
narzędnik	nienawistnikiem	nienawistnikami
miejscownik	nienawistniku	nienawistnikach
wołacz	nienawistniku	nienawistnicy
depr. M. i W. lm: (te) nienawistniki

przykłady:

(1.1) Nienawistnik po prostu czeka. Jego celem jest zniszczenie, połączone z żądzą upokorzenia wroga, dokonania najwyższego aktu pogardy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nienawiść ż, nienawidzenie n

czas. znienawidzić, nienawidzić ndk.

przym. nienawistny

przysł. nienawistnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hater
• białoruski: (1.1) ненавіснік m
• bułgarski: (1.1) ненавистник m
• esperanto: (1.1) malamanto
• fiński: (1.1) vihaaja
• litewski: (1.1) neapkentėjas m
• rosyjski: (1.1) ненавистник m
• ukraiński: (1.1) ненависник m

źródła: