niechęć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

niechęć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɲɛxɛ̃ɲʨ̑], ASeχẽńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) brak chęci, pragnienia czegoś
(1.2) uprzedzenie, brak pozytywnych uczuć wobec jakiejś osoby lub rzeczy
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) animozja, awersja, antypatia, wrogość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. niechęcić ndk.
przym. niechętny, niechętliwy, chutliwy
przysł. niechętnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie + chęć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: