wrogość

wrogość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvrɔɡɔɕʨ̑], AS: [vrogość] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nieprzyjazny stosunek do kogoś lub czegoś

odmiana:

(1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wrogość
dopełniacz	wrogości
celownik	wrogości
biernik	wrogość
narzędnik	wrogością
miejscownik	wrogości
wołacz	wrogości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) animozja, antypatia, awersja, niechęć, nienawiść

antonimy:

(1.1) przyjaźń

hiperonimy:

(1.1) uczucie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wróg m

przym. wrogi

przysł. wrogo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hostility
• arabski: (1.1) بين, عداء, عداوة, خصومة, عدائية, ضغينة
• baskijski: (1.1) etsaitasun, areriotasun
• białoruski: (1.1) варожасць ż
• duński: (1.1) fjendtlighed w
• esperanto: (1.1) malamikeco
• francuski: (1.1) hostilité
• gudźarati: (1.1) અદાવત ż (adāvata)
• hiszpański: (1.1) hostilidad ż, enemistad ż
• jidysz: (1.1) פֿײַנטשאַפֿט ż (fajntszaft)
• niemiecki: (1.1) Feindschaft ż, Feindlichkeit ż
• nowogrecki: (1.1) εχθρότητα ż, έχθρα ż
• rosyjski: (1.1) враждебность ż
• sanskryt: (1.1) अमित्रता
• tybetański: (1.1) སྡང་སེམས
• ukraiński: (1.1) ворожість ż
• węgierski: (1.1) ellenségeskedés
• wilamowski: (1.1) faeindsioft ż, fȧjndšoft ż, fajndsioft ż
• włoski: (1.1) ostilità ż, inimicizia ż

źródła: