chutliwy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

chutliwy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[xuˈtlʲivɨ], AS[χutlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) pobudliwy seksualnie[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Następnie zaprowadził nowo przybyłego do malowniczej gospody: piwo, śpiewy, chutliwe panienki, cygańska kapela.[2]
(1.1) Zaraza na parszywą dziurę, fałszywego Udolfa i chutliwego klechę.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chuć ż, chętny mos, chęć ż, niechęć ż, chutliwość ż, chętka ż
przym. chętny, niechętny
przysł. chętnie, niechętnie, chutliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. chuć + -liwy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chutliwy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Ryszard Marek Groński, Zamieńcie się gustami, „Polityka”, 03/08/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Iwona Surmik, Ostatni smok, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.