Przejdź do zawartości

nieśmiertelny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nieśmiertelny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i, IPA[ˌɲɛ̇ɕmʲjɛrˈtɛlnɨ], ASėśmʹi ̯ertelny], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.akc. pob.i → j 
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wiecznie żywy, żyjący, nieumierający
(1.2) przen. taki, którego wartość nie przemija
(1.3) przen. taki, który nie podlega zmianom, który jest stale obecny

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) istota nieśmiertelna (1.1); przen. bóstwo, Bóg[1]
(2.2) żart. członek Akademii Francuskiej[1]
odmiana:
(1.1-3)
(2.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) wiekopomny, niezapomniany, pamiętny, niezatarty, nieprzemijający
(1.3) wieczny, nieprzemijający
antonimy:
(1.1) śmiertelny
hiperonimy:
(1.1) wieczny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nieśmiertelność ż, nieśmiertelnik m, nieśmiertelniczka ż
przysł. nieśmiertelnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „nieśmiertelny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.