narbończyk
narbończyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Narbony[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik narbończyk narbończycy dopełniacz narbończyka narbończyków celownik narbończykowi narbończykom biernik narbończyka narbończyków narzędnik narbończykiem narbończykami miejscownik narbończyku narbończykach wołacz narbończyku narbończycy
- przykłady:
- (1.1) W zamian za spełnianie tych funkcji miał prawo do pobierania jednego grosza od każdego funta wartości wszystkich towarów przywożonych przez narbończyków do Pizy[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) Narbonnais m
- źródła:
- ↑ Michał Abraham Troc, Zupełny niemiecki i polski mownik, s.1604, Lipsk, 1772.
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 198.
- ↑ Prace z Nauk Politycznych, Tomy 29-33, s. 10, Uniwersytet Jagielloński, 1987.