muka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: múkamũka

muka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈmuka], AS[muka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uderzenie pięścią w przedramię[1] lub ramię, rodzaj żartu, wyrażenie poufałości
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podszedłem do chłopaków i nagle dostałem mukę od Adriana.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dostać mukę
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „muka” w: Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 180.

muka (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) męka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mučednice ż, mučidlo n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

muka (język górnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. mąka
(1.2) papka
(1.3) mus
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) bruna muka
(1.2) w kropje muka
(1.3) sadowa muka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mukačka ż, mukar m, mukarstwo n
czas. mukarić ndk., mukojćić ndk.
przym. mukojty, mukowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

muka (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) męka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) nie mylić z: múka
źródła: