luteranizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

luteranizm (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌlutɛˈrãɲism̥], AS[luterãńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. doktryna teologiczna, jeden z nurtów protestantyzmu, zapoczątkowany przez Marcina Lutra; zob. też luteranizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Luteranizm jest główną religią m.in. na Islandii.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. luterstwo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) protestantyzm
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. luteranin m, luteranka ż, Luter mos, luter mos, luteranizacja ż, luterańskość ż, luterstwo n
przym. luterański, luteranizacyjny, luterski
związki frazeologiczne:
etymologia:
od nazwiska Luter + pol. -izm[2]
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[3]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 159
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „luteranizm” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.