lunatyk

lunatyk (język polski)

wymowa:

IPA: [lũˈnatɨk], AS: [lũnatyk], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) med. osoba cierpiąca na lunatyzm

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lunatyk	lunatycy
dopełniacz	lunatyka	lunatyków
celownik	lunatykowi	lunatykom
biernik	lunatyka	lunatyków
narzędnik	lunatykiem	lunatykami
miejscownik	lunatyku	lunatykach
wołacz	lunatyku	lunatycy

przykłady:

(1.1) Karol jest lunatykiem, w nocy chodzi po pokoju, coś mówi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) somnambulik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lunatyzm m, lunatykowanie n

forma żeńska lunatyczka ż

przym. lunatyczny

czas. lunatykować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. lunatikus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sleepwalker, somnambulist
• czeski: (1.1) lunatik m, náměsíčník m, somnambul m
• duński: (1.1) søvngænger w
• esperanto: (1.1) lunatiko
• francuski: (1.1) somnambule
• hiszpański: (1.1) sonámbulo m
• niemiecki: (1.1) Schlafwandler m
• słowacki: (1.1) lunatik m, námesačník m, somnambul m
• szwedzki: (1.1) sömngångare w

źródła: