kwiaton
kwiaton (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. detal architektoniczny w kształcie stylizowanego kwiatu charakterystyczny dla gotyku i neogotyku; zob. też kwiaton w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kwiaton kwiatony dopełniacz kwiatonu[1][2] / kwiatona[2] kwiatonów celownik kwiatonowi kwiatonom biernik kwiaton kwiatony narzędnik kwiatonem kwiatonami miejscownik kwiatonie kwiatonach wołacz kwiatonie kwiatony
- przykłady:
- (1.1) Przypory katedry ozdobione są pinaklami zwieńczonymi kwiatonami.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) krucfloro
- hiszpański: (1.1) florón m
- niemiecki: (1.1) Kreuzblume ż
- źródła: