pinakiel

pinakiel (język polski)

pinakle (1.1)

wymowa:

IPA: [pʲĩˈnacɛl], AS: [pʹĩnaḱel], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archit. mała wieżyczka umieszczona na filarze przypory, często dekorowana elementami roślinnymi (np. w zwieńczeniu – kwiatonem), figurami i innymi ozdobnikami; zob. też pinakiel w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pinakiel	pinakle
dopełniacz	pinakla / pinaklu	pinakli / pinaklów
celownik	pinaklowi	pinaklom
biernik	pinakiel	pinakle
narzędnik	pinaklem	pinaklami
miejscownik	pinaklu	pinaklach
wołacz	pinaklu	pinakle

przykłady:

(1.1) Zadaniem pinakli w budowlach jest dociążanie przypór, mające na celu zwiększenie kąta nachylenia wypadkowej sił rozporu idących ze sklepień i ciężaru.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sterczyna, fiala

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pinnacle
• baskijski: (1.1) pinakulu
• esperanto: (1.1) pinaklo
• francuski: (1.1) pinacle
• hiszpański: (1.1) pináculo m
• niemiecki: (1.1) Fiale ż
• ukraiński: (1.1) пінакль m

źródła: