kurier

kurier (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkurʲjɛr], AS: [kurʹi ̯er], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) poczt. osoba szybko dostarczająca przesyłki lub wiadomości; zob. też kurier w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) publ. codzienna gazeta informacyjna

(2.2) telew. codzienny serwis informacyjny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kurier	kurierzy
dopełniacz	kuriera	kurierów
celownik	kurierowi	kurierom
biernik	kuriera	kurierów
narzędnik	kurierem	kurierami
miejscownik	kurierze	kurierach
wołacz	kurierze	kurierzy
depr. M. i W. lm: (te) kuriery

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kurier	kuriery
dopełniacz	kuriera	kurierów
celownik	kurierowi	kurierom
biernik	kurier	kuriery
narzędnik	kurierem	kurierami
miejscownik	kurierze	kurierach
wołacz	kurierze	kuriery

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wysłać kurierem • kurier dyplomatyczny

synonimy:

(1.1) posłaniec, goniec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska kurierka ż

przym. kurierski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. courrier lub wł. corriere

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) koerier
• angielski: (1.1) courier
• arabski: (1.1) ساع
• azerski: (1.1) çapar
• baskijski: (1.1) mezulari
• bułgarski: (1.1) куриер m
• czeski: (1.1) kurýr m
• duński: (1.1) bud n
• esperanto: (1.1) kuriero
• francuski: (1.1) courrier m
• hiszpański: (1.1) mensajero
• niemiecki: (1.1) Kurier m; (2.1) Anzeiger m
• rosyjski: (1.1) курьер m
• szwedzki: (1.1) kurir w
• tuvalu: (1.1) avefekau
• ukraiński: (1.1) кур'єр m

źródła:

kurier (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) kurier, goniec

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. kuriero

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. courrier

uwagi:

źródła: