krytykant

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

krytykant (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba skłonna do krytykanctwa, nierzeczowego krytykowania
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) pochlebca
hiperonimy:
(1.1) krytyk
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krytykanctwo n, krytyka ż, krytyk m, krytykowanie n, skrytykowanie n
forma żeńska krytykantka
czas. krytykować ndk., skrytykować dk.
przym. krytykancki, krytyczny
przysł. krytykancko, krytycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. критикан[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.