kombu

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kombu (język polski)[edytuj]

kombu (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) plechy jadalnych wodorostów, najczęściej listownicy japońskiej, używane w kuchniach wielu krajów wschodnioazjatyckich; zob. też kombu w Wikipedii
odmiana:
(1.1) nieodm.,
przykłady:
(1.1) Tempeh należy (podobnie jak soję) długo gotować z kombu, warzywami i sosem sojowym[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
jap. 昆布 (konbu)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisława Olko, Makrobiotyka w polskiej kuchni czyli Powrót do dawnego naturalnego sposobu odżywiania, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.