karty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

karty (język polski)[edytuj]

karty (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) gra wykorzystująca odpowiednie kartonikikarty; zob. też gra karciana w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) W akademiku grywaliśmy w karty na pieniądze do rana.
składnia:
kolokacje:
(1.1) grać / grywać w karty
synonimy:
(1.1) gra karciana
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) gra
hiponimy:
(1.1) pasjans, brydż, poker, kanasta, oczko, pan, tysiąc, wist, remik, kierki, makao, kuku, piotruś, wojna, dureń, bakarat, 66, 3-5-8
holonimy:
meronimy:
(1.1) karta atutowa / atut, blotka, dżoker, lewa; daw. kozera, młodka, niżnik, starka, tuz, wyżnik
wyrazy pokrewne:
rzecz. karciak mrz, karta ż, karton m, kartonówka ż, kartonowiec m, kartka ż, karteczka ż, karteluszek m, karteluch m, kartkowanie n, przekartkowanie n, karciarz mos
czas. kartkować ndk., przekartkować dk.
przym. karciany, kartkowy, kartonowy, karciarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. karta
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: