karanie
Wygląd
karanie (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od karać
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik karanie dopełniacz karania celownik karaniu biernik karanie narzędnik karaniem miejscownik karaniu wołacz karanie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. karać ndk.
- przym. karalny, karny
- rzecz. ukaranie n, karalność ż, karny mrz, karniak mzw
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- карание
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kara
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: