Przejdź do zawartości

karać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ˈkaraʨ̑], AS[karać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wymierzać karę
odmiana:
(1.1) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Drobnych przestępców karano chłostą.
składnia:
karać + B. (+ N.) za B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) nagradzać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kara ż, karanie n, karalność ż, karność ż, karny mrz, ukaranie n, karniak mzw
przym. karalny, karny
czas. pokarać dk., skarać dk., ukarać dk.
związki frazeologiczne:
przez co kto grzeszy, przez to bywa karany
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: