inspicjent

inspicjent (język polski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: in•spi•cjent

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) teatr. pracownik odpowiadający za techniczną i organizacyjną stronę przedstawienia; zob. też inspicjent w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	inspicjent	inspicjenci
dopełniacz	inspicjenta	inspicjentów
celownik	inspicjentowi	inspicjentom
biernik	inspicjenta	inspicjentów
narzędnik	inspicjentem	inspicjentami
miejscownik	inspicjencie	inspicjentach
wołacz	inspicjencie	inspicjenci
depr. M. i W. lm: (te) inspicjenty

przykłady:

(1.1) Na znak inspicjenta zgaszono światło na sali, a orkiestra rozpoczęła uwerturę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inspicjentura ż

forma żeńska inspicjentka ż

przym. inspicjencki

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. inspiciens, -entis, imiesłów przymiotnikowy czynny czasu teraźniejszego od inspicere → dozorować

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) régisseur m

źródła: