uwertura
uwertura (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) teatr. muz. utwór orkiestrowy poprzedzający rozpoczęcie opery, oratorium lub baletu; zob. też uwertura w Wikipedii
- (1.2) książk. przen. wstęp poprzedzający coś, zapowiedź czegoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uwertura uwertury dopełniacz uwertury uwertur celownik uwerturze uwerturom biernik uwerturę uwertury narzędnik uwerturą uwerturami miejscownik uwerturze uwerturach wołacz uwerturo uwertury
- przykłady:
- (1.1) W radiu puścili uwerturę do „Cyrulika sewilskiego” Rossiniego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) uwertura koncertowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kompozycja, utwór
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. uwerturowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) overture
- baskijski: (1.1) obertura
- chorwacki: (1.1) uvertira ż
- duński: (1.1) ouverture w
- esperanto: (1.1) uverturo
- fiński: (1.1) alkusoitto
- hiszpański: (1.1) obertura ż; (1.2) apertura ż
- interlingua: (1.1) overtura
- jidysz: (1.1) אוּווערטור
- niemiecki: (1.1) Ouvertüre ż
- nowogrecki: (1.1) ουβερτούρα ż
- rosyjski: (1.1) увертюра ż
- węgierski: (1.1) nyitány
- włoski: (1.1) ouverture ż
- źródła: