infamis

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

infamis (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś niegodziwy, bez czci, wykluczony ze społeczeństwa
(1.2) daw. praw. ktoś skazany na infamię
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. infamia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „infamis” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

infamis (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zniesławiony, bezecny[1]
(1.2) haniebny, obelżywy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. infamo
przysł. infamiter
rzecz. infamia ż, infamatio ż, infamator m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 335.