bezecny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezecny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieprzyzwoity
(1.2) daw. pozbawiony czci i honoru
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Choćbyś miał najbezecniejszy grzech na duszy, odpust za taką wojnę pewny i zbawienie pewne.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezecnica ż, bezecnik mos, bezeceństwo n, bezecność ż
przym. bezecnie
przysł. bezecnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. H. Sienkiewicz, Krzyżacy