hindring

hindring (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈhendræŋ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) przeszkoda

odmiana:

(1.1) en hindring, hindringen, hindringer, hindringerne

przykłady:

(1.1) Medarbejderen har pligt til at møde på arbejde, og denne pligt består, selvom der måtte komme hindringer herfor. → Pracownik ma obowiązek stawić się w pracy i obowiązek ten pozostaje w mocy nawet, jeśli pojawią się ku temu przeszkody.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) forhindring

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. forhindring w

czas. hindre, forhindre

przym. uhindret

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. hindre < st.nord. hindra

uwagi:

źródła: