gruncik

gruncik (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od grunt

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gruncik	grunciki
dopełniacz	grunciku	gruncików
celownik	gruncikowi	gruncikom
biernik	gruncik	grunciki
narzędnik	gruncikiem	gruncikami
miejscownik	grunciku	gruncikach
wołacz	grunciku	grunciki

przykłady:

(1.1) W okolicach Pińska krążyło nawet powiedzonko: „Co gruncik, to Skirmuncik”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. grunt m

przym. gruntowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. grunt + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: grunt

źródła: