globtroter

globtroter (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡlɔpˈtrɔtɛr], AS: [gloptroter], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. osoba dużo podróżująca, zwiedzająca wiele miejsc

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	globtroter	globtroterzy
dopełniacz	globtrotera	globtroterów
celownik	globtroterowi	globtroterom
biernik	globtrotera	globtroterów
narzędnik	globtroterem	globtroterami
miejscownik	globtroterze	globtroterach
wołacz	globtroterze	globtroterzy
depr. M. i W. lm: (te) globtrotery

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obieżyświat, podróżnik, wagabunda, tramp

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. globtroterstwo n

forma żeńska globtroterka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. globe-trotter < ang. globe + trot → glob + trucht

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) globetrotter, globe trotter, globe-trotter
• niemiecki: (1.1) Globetrotter m
• rosyjski: (1.1) глобтроттер m

źródła: