et consortes

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

et consortes (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa

(1.1) i towarzysze, i wspólnicy[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Antyniemieccy w granicach posłuszeństwa byli dopiero ich następcy, wierzący, że Tuchaczewski et consortes to giermańskie szpiony[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. et consortes → dosł. i ci, którzy dzielą z nim los[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  2. ↑ Leszek Moczulski Wojna polska 1939, Bellona, Warszawa 2009, ISBN 978-83-11-11584-2, s. 266
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=et_consortes&oldid=8136211”