szpion

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szpion (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. szpieg
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Żołnierze frontowi, widząc wytatuowany numer, chętnie podwozili mnie i moich oświęcimskich kolegów. Dopiero pod Warszawą enkawudzista oświadczył, że mnie rozstrzela, ponieważ nie miałem żadnego dokumentu. Nie przebierając w słowach, […] uspokoiłem go, żem nie szpion[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Spion [potrzebne źródło]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Roman Świerzewski, Boguty; Władysław Rodowicz, Gazeta Wyborcza, 1995-06-16, Narodowy Korpus Języka Polskiego.