eschaton

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

eschaton (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. koniec wszystkiego, ostateczny kres i przeznaczenie świata; zob. też eschaton w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. eschatologia ż, eschatolog m, eschatolożka ż
przym. eschatyczny, eschatologiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. ἔσχᾰτος
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: