erklæring

erklæring (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) deklaracja, oświadczenie

odmiana:

(1.1) en erklæring, erklæringen, erklæringer, erklæringerne

przykłady:

(1.1) Elevens erklæring om hans fuldstændige dysleksi blev ikke godkendt. → Oświadczenie ucznia o jego całkowitej dysleksji nie zostało zaakceptowane.

(1.1) Jeg gav hende en buket røde tulipaner og hun fejlfortolkede det som en kærlighedserklæring. → Dałem jej bukiet czerwonych tulipanów, a ona błędnie zinterpretowała to jako wyznanie miłości.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kærlighedserklæring → wyznanie miłości.

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. erklære

przym. erklæret

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

erklæring (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) deklaracja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

erklæring (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) deklaracja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: