kærlighed

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kærlighed (język duński)[edytuj]

wymowa:
Dania: [ˈkärliˌheˀð]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) miłość
odmiana:
(1.1) en kærlighed, kærligheden, blm
przykłady:
(1.1) Hans største kærlighed er nok litteraturen.Jego największą miłością jest z pewnością literatura.
(1.1) Jeg gav hende en buket røde tulipaner og hun fejlfortolkede det som en kærlighedserklæring.Dałem jej bukiet czerwonych tulipanów, a ona błędnie zinterpretowała to jako wyznanie miłości.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) had
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kæreste w
przym. kær, kærlig
związki frazeologiczne:
gammel kærlighed ruster ikkestara miłość nie rdzewiejekærlighed ved første blikmiłość od pierwszego wejrzeniaplatonisk kærlighedmiłość platoniczna
etymologia:
uwagi:
źródła: