dąb

dąb (język polski)

dąb (1.2)

dąb (1.3)

wymowa:

IPA: [dɔ̃mp], AS: [dõmp], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) syst. dendr. Quercus L., rodzaj roślin drzewiastych lub krzewiastych z rodziny bukowatych; zob. też dąb w Wikipedii

(1.2) bot. drzewo lub krzew z rodzaju dębów (1.1)

(1.3) drewno dębu (1.2)

odmiana:

(1.1) (1.3) blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	dąb
dopełniacz	dębu
celownik	dębowi
biernik	dąb
narzędnik	dębem
miejscownik	dębie
wołacz	dębie

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dąb	dęby
dopełniacz	dębu	dębów
celownik	dębowi	dębom
biernik	dąb	dęby
narzędnik	dębem	dębami
miejscownik	dębie	dębach
wołacz	dębie	dęby

przykłady:

(1.2) Siedzi sobie pod dębem i gra na fujarce.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dąb bezszypułkowy • dąb biały • dąb błotny • dąb burgundzki • dąb czerwony • dąb dachówkowaty • dąb dwubarwny • dąb kaukaski • dąb korkowy • dąb omszony • dąb ostrolistny • dąb skalny • dąb szkarłatny • dąb szypułkowy • dąb węgierski • dąb wielkoowocowy

synonimy:

(1.2) peryfr. królewskie drzewo

(1.2) lud. dąbek, dębczak, dębek, dębiec, dębina

(1.3) dębina

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rodzaj

(1.2) drzewo

(1.3) drewno

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dąbrowa ż, dębina ż, dębczak m, dębniak m, Dębica ż, dębik m

zdrobn. dąbek m

przym. dębowy, dębicki

związki frazeologiczne:

chłop jak dąb • silny jak dąb • stanąć dęba • wielki jak dąb • przysłowia wysoki jak dąb, a głupi jak głąb • dąb się powalił, a trzcina została

etymologia:

prasł. *dǫbъ

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Drzewa liściaste

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) oak
• arabski: (1.1) بلوط, سنديان
• baskijski: (1.1) haritz
• białoruski: (1.1) дуб m; (1.2) дуб m; (1.3) дуб m
• bułgarski: (1.1) дъб m; (1.2) дъб m; (1.3) дъб m
• chorwacki: (1.1) hrast m
• czeski: (1.1) dub
• dolnołużycki: (1.1) dub m
• duński: (1.1) eg w; (1.2) eg w, egtræ n
• esperanto: (1.1) kverko
• francuski: (1.1) chêne m; (1.2) chêne m
• galicyjski: (1.1) carballo m; (1.2) carballo m
• górnołużycki: (1.1) dub m
• grenlandzki: (1.1) manngertumineq
• hebrajski: (1.1) אלון m (alon)
• hiszpański: (1.1) roble m; (1.2) roble m
• islandzki: (1.1) eik; (1.2) eikatré
• jaćwieski: (1.1) ejchol
• jidysz: (1.1) דעמב m (demb)
• kataloński: (1.1) roure m; (1.2) roure m
• litewski: (1.1) ąžuolas m
• łaciński: (1.1) Quercus m; (1.2) quercus m
• łotewski: (1.1) ozols m
• macedoński: (1.1) даб m
• niderlandzki: (1.1) eik m; (1.2) eik m; (1.3) eik m, eikenhout n
• niemiecki: (1.1) Eiche ż; (1.2) Eiche ż, Eichbaum m; (1.3) Eichenholz m
• norweski (bokmål): (1.1) eik
• nowogrecki: (1.2) βαλανιδιά ż, βελανιδιά ż, δρυς ż; (1.3) ξύλο n βαλανιδιάς
• nowopruski: (1.1) anzans m
• ormiański: (1.1) կաղնի
• perski: (1.1) بلوط
• połabski: (1.1) dǫb m
• portugalski: (1.1) carvalho m; (1.2) carvalho m
• rosyjski: (1.1) дуб m; (1.2) дуб m; (1.3) дуб m
• rumuński: (1.1) stejar m; (1.2) stejar m
• słowacki: (1.1) dub
• szkocki: (1.1) aik; (1.2) aik
• szwedzki: (1.1) ek w
• ukraiński: (1.1) дуб m; (1.2) дуб m; (1.3) дуб m
• węgierski: (1.1) tölgy; (1.2) tölgy, tölgyfa
• wilamowski: (1.1) aeh́ ż, ǡh́ ż, aach ż
• włoski: (1.1) quercia ż

źródła: